AGATA SKOWRON-NALBORCZYK



Wiersze pochodzą z tomiku "Na ustach pył", AGADE W-wa 1994.

DROGA DAMASZEK - ALEPPO
pani Bożenie Trabulsija

przysiadłam
na zimnym kamieniu przed meczetem
kiedyś
tu był krzyż

ile wieków
stopy
wzbijają kurz na tej drodze
wytyczonej przez jedwab
pochylam głowę
przed nadmiarem lat
i cywilizacji
dotykam śladów
zapomnianych wędrówek
i między palcami
zostaje bury piasek
sucha
jałowa ziemia
co zrodziła obfity plon
tylu języków

na spieczonych ustach
pył
spod kopyt koni
wnuków Dżyngis-chana
i kół
rozklekotanych samochodów
siedzę
przytłoczona tłumem
który przeszedł tędy
przede mną


w tej suchej ziemi
mój ślad
opuszczony przez stopę
piaskiem wyrówna
wiatr

Damaszek-Aleppo, 10.91






TWIERDZA SAHJUN
zw. Twierdzą Salah ad-Dina


mury
tracące powoli
kamień po kamieniu
bronią echa
kroków
rycerzy w zbrojach
niosących od morza krzyż
bronią
bram dawno zdobytych
przez czas
kozy
i turystów
wokół
nienawrócony do końca
na wieże kościołów
krajobraz
krzyku minaretów

mieczem
nie można nakreślić
krzyża
nie raniąc przy tym
powietrza

Latakia, 91



obr. Jarosław Kuźmiński i Agata Skowron-Nalborczyk





ODŁAMEK
Markowi Olbrychtowi

wieczorem
położyłam dłoń
na suchej
poranionej tyloma wojnami
ziemi
dopiero gdy świt
obco
wezwał do modlitwy
wróciłam
z kraju
młodszego o kilka cywilizacji
do zamkniętego w dłoni
zardzewiałego
odłamka
z ostatniej (na razie?)
wojny
na wzgórzach Golan

Damaszek, 92





GRUDKA LODU


powietrze nabrzmiewa słońcem
gęstnieje oddechami
wokół mnie
mozaiki
krwi z różnych stron
dawnego świata
zlanej w twarzach
ciemnych
jasnych
dzięki podbojom
i miłości

w moich oczach
nie da się ukryć
grudki lodu
w której zamarzły
zielone
świerkowe igły

Uniwersytet Damasceński, 92



obr. Jarosław Kuźmiński i Agata Skowron-Nalborczyk