AGATA SKOWRON-NALBORCZYK

Wiersze pochodza z tomiku "Na ustach pyl", AGADE W-wa 1994.

pani Bozenie Trabulsija
przysiadlam na zimnym kamieniu przed meczetem kiedys tu byl krzyz ile wiekow stopy wzbijaja kurz na tej drodze wytyczonej przez jedwab pochylam glowe przed nadmiarem lat i cywilizacji dotykam sladow zapomnianych wedrowek i miedzy palcami zostaje bury piasek sucha jalowa ziemia co zrodzila obfity plon tylu jezykow na spieczonych ustach pyl spod kopyt koni wnukow Dzyngis-chana i kol rozklekotanych samochodow siedze przytloczona tlumem ktory przeszedl tedy przede mna w tej suchej ziemi moj slad opuszczony przez stope piaskiem wyrowna wiatr: Damaszek-Aleppo, 10.91
TWIERDZA SAHJUN zw. Twierdza Salah ad-Dina mury tracace powoli kamien po kamieniu bronia echa krokow rycerzy w zbrojach niosacych od morza krzyz bronia bram dawno zdobytych przez czas kozy i turystow wokol nienawrocony do konca na wieze kosciolow krajobraz krzyku minaretow mieczem nie mozna nakreslic krzyza nie raniac przy tym powietrza: Latakia, 91

obr. Jaroslaw Kuzminski i Agata Skowron-Nalborczyk

Markowi Olbrychtowi
wieczorem polozylam dlon na suchej poranionej tyloma wojnami ziemi dopiero gdy swit obco wezwal do modlitwy wrocilam z kraju mlodszego o kilka cywilizacji do zamknietego w dloni zardzewialego odlamka z ostatniej (na razie?) wojny na wzgorzach Golan: Damaszek, 92
GRUDKA LODU

powietrze nabrzmiewa sloncem
gestnieje oddechami
wokol mnie
mozaiki
krwi z roznych stron
dawnego swiata
zlanej w twarzach
ciemnych
jasnych
dzieki podbojom
i milosci

w moich oczach
nie da sie ukryc
grudki lodu
w ktorej zamarzly
zielone
swierkowe igly: Uniwersytet Damascenski, 92

obr. Jaroslaw Kuzminski i Agata Skowron-Nalborczyk